سکـوت | مهر ۱۳۹۰

سکـوت

30مین روز پاییزی

_ پایــیــز ...
فــصل ِ بارونـــی شدن خنده های من ! فصــل ِدیــــووانگی های ممتد ِ خالی از خودم !
فـصل ِ هــوس های عجــیــب

_ دیـشب فکر می کردم اگـه سکوتم ،یکی بود شبـیه آدمای امـروزی،می خندید و قهر می کرد،
شاید، خســته میشد از اینهــمه حـــرفـــای ســر د ،شـــاید !

_ این روزهـــا،دلــــم یه تنـــهایی ِپاییـــــزی میخواد ... با طعــــــم ِ انار !
اما صدایی ته ِ ذهنم داد میزنه که بایـــد درس بــخـو نــم .باید بــخندم .بایــــد کـــم نیـــارم .
کــاش میـــشد " بــایــد " هــا رو خطـ میـــــزدم ! نمـــیـــشه ؟

_ و اما ... نوشتـــه ای کوتاه و پر از ناگفته های طولانی برای ِ من و حال و هوای پاییزی ام...

گاه ،

شیک ترین لحظه ها

بهم گـــره می خورند

و احساسـی مــتولــد می شود

سـاده تر از

معنای ِ عریانی ِ انسان

عمیق تر از ... تنهایی ِ سال ها

اما پر از

هـــی چ !

اگه حرفهای من کمی تلخ بود شما بخندید حتی شده به بهانه ی این عکس ...ツ

+ شنبه ۱۳۹۰/۰۷/۳۰ 22:37 فاطمه کریمی |

پـــــاییز ...

یک استکان چای ِ داغ
با طعم ِ پاییز
و کمی لبخند !!
گرمم نمی شود ...
احساسم یخ زده انگار !

یک/۰۷/نـــود

+ سه شنبه ۱۳۹۰/۰۷/۰۵ 1:10 فاطمه کریمی |