رسيده ام به تنهاترين نقطه ي خيالم...
كسي نيست
و حتي صدايي!
مثه نفس هايم بي طرح و باراني
و مثه يك لبخند بي تفاوت
سردو بي روح ...
چشم هايم را مي بندم
هيچ نمي بينم
و روياهايم را نيز هم
مي تواني احساس كني؟
دارم خاطره مي شوم!
بي آنكه بداني! بي آنكه بخواهم!....
۷ اردیبهشت ۸۹ فاطیما